Σε έναν κρυμμένο «θησαυρό» στην ΓΔΑΕΕ συνολικού ύψους περί τα 350 εκατ. ευρώ κρύβεται στις σημερινές - πολύ δύσκολες - εποχές, η ουσιαστική αναβάθμιση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων σε σειρά υλικών που μπορεί να μην είναι κύρια, αλλά κρίνουν μάχες και επιχειρήσεις (στα Ίμια μία χαλασμένη μπαταρία ασυρμάτου έκρινε σε μεγάλο βαθμό την κρίση) αλλά και η επιβίωση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στην δυσκολότερη για αυτήν, εποχή. Αυτά τα 350 εκατ. ευρώ είναι το τελικό πραγματικό ποσό των οφειλόμενων μη υλοποιηθέντων αντισταθμιστικών προγραμμάτων των ξένων εταιρειών από τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Το πιστωτικό ποσό ανέρχεται περίπου στα 3,5 δις. ευρώ.
Ήδη έχει αποσταλεί έγγραφο στα Επιτελεία με το οποίο τους ζητείται να καταθέσουν άμεσα προτεινόμενα προγράμματα και υλικά τα οποία έχουν ανάγκη προκειμένου βάσει αυτών των αναγκών να ξεκινήσουν διαπραγματέυσεις με τις εταιρείες που τα οφείλουν και εν συνεχεία να προχωρήσουν σε νέες συμβάσεις αντισταθμιστικών για την προμήθειά τους με την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή της εγχώριας αμυνιτκής βιομηχανίας.
«Υπολογίζουμε ότι τουλάχιστον τα 2/3 αυτού του ποσού, τελικά θα επιστρέψει στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις» σημείωνε μιλώντας στο defencenet.gr στέλεχος του υπουργείου.
Βέβαια υπάρχουν αρκετά προγράμματα τα οποία θεωρούνται πρακτικά «χαμένα» π.χ. τα αντισταθμιστικά που οφείλει η UkranExport, για την πώληση των δύο μεταχειρισμένων ZUBR. Εκείνη η πώληση ήταν τόσο ομιχλώδης – σε αντίθεση με την αντίστοιχη για τα ρωσικά ZUBR όπου η Rosoboronexport υλοποίησε μέχρι τελευταίου ευρώ την σύμβαση αντισταθμιστικών – και το πρόγραμμα των αντισταθμιστικών τόσο έωλο που είναι πρακτικά αδύνατον να βγει κάποια άκρη. Απλώς ελπίζεται ότι αν μελλοντικά εμπλακεί κάποια ουκρανική εταιρεία (υπάρχει ουκρανική πρόταση στην Αεροπορία για ένα ραντάρ παθητικής ανίχνευσης εναέριων συστημάτων stealth, από UAV μέχρι F-35 που τουλάχιστον "στα χαρτιά" δείχνει να έχει εντυπωσιακές δυνατότητες) σε πρόγραμμα των Ε.Δ. τότε να τεθεί το ζήτημα της εξόφλησής τους ως προϋπόθεση υλοποίησης του νέου προγράμματος.
Εν πάση περιπτώσει υπάρχουν «ζεστά» κάπου 350 εκατ. ευρώ, από τα οποία υπάρχει η βεβαιότητα ότι τουλάχιστον τα 250 μπορούν να υλοποιηθούν σε προγράμματα όπως ανταλλακτικά και δευτερεύον υλικό, όπως αλεξίσφαιρα, κράνη, εξοπλισμός τηλεπινοινωνιών, συστήματα νυκτερινής όρασης, ειδικό λογισμικό κλπ.
Τα Επιτελεία έχου ξεκινήσει ήδη να καταρτίζουν καταλόγους με τα επιθυμητά προγράμματα κατά σειρά προτεραιότητας και μέχρι το τέλος του έτους θα έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις με τις ξένες ή ελληνικές εταιρείες που οφείλουν αυτά τα αντισταθμιστικά. Η τροποποίηση των αρχικών συμβάσεων θα είναι μία αρκετά κοπιώδης διαδικασία που απαιτεί αντίληψη του αντικειμένου, σκληρή εργασία και ευελιξία, αλλά και ... προσωπικό στην ΓΔΑΕΕ η οποία ταλανίζεται από την έλλειψη στελεχών αυτή την στιγμή.
Αλλά η πολιτική ηγεσία (Ε.Βενιζέλος και Π.Μπεγλίτης) για πρώτη φορά δείχνουν να έχουν αντιληφθεί την σοβαρότητα του ζητήματος και από αυτό εξαρτάται εν πάση περιπτώσει σε μεγάλο βαθμό και ο βαθμός επιτυχίας τους στο πόστο που βρίσκονται. Γιατί ενίσχυση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των Ε.Δ. και ταυτόχρονη ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας είναι το ... τέλειο, αλλά σε τέτοιες εποχές πλησιάζει περισσότερο προς το όνειρο, παρά προς την πραγματικότητα. Άρα μιλάμε για μια σπάνια, μοναδική ευκαιρία.
Πέρα από αυτό καθ’αυτό το σημαντικό του γεγονότος (εκεί φτάσαμε: Να θεωρείται είδηση ότι αποφασίστηκε η απορρόφηση των αντισταθμιστικών οφελών!) και την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας από την απορρόφηση μέρους των οφειλομένων από αυτήν, ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι δίνεται μιά άριστη ευκαιρία στα Επιτελεία να κλείσουν «τρύπες» που μυστηριωδώς μένουν ανοικτές, αφού όλα αυτά τα χρόνια μπορεί να δίνονταν δισεκατομμύρια - και απολύτως ορθώς - για την προμήθεια τακτικών βαλλιστικών βλημάτων (ATACMS), βλημάτων cruise, πανάκριβων αρμάτων μάχης κλπ – αλλά δεν περίσσευαν κάποια «ψίχουλα» για την προμήθεια των αυτονόητων στο σύγχρονο πεδίο μάχης: Σύγχρονων κρανών με αντιβαλλιστική-αντοθραυσματική προστασία, αλεξίθραυσμων γιλέκων, συστημάτων υπόδησης του προσωπικού (σήμερα η "αρβύλα" είναι ένα κανονικό σύστημα) κλπ.
Σε πολλές περιπτώσεις είχαμε «σαλαμοποίηση» τέτοιων προμηθειών με τις τιμές βέβαια σε ανάλογες περιπτώσεις να εκτινάσσονται στα ύψη: Π.χ. σε πρόγραμμα αλεξίθραυσμων-αλεξίσφαιρων γιλέκων της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν προϋπολογιστεί για μόλις 1000 γιλέκα ... 2.500.000 εκατομμύρια ευρώ (!) δηλαδή 2.500 ευρώ η κονάδα, όταν το καλύτερο γιλέκο με την πλέον προηγμένη τεχνολογία υγρού τζελ, το οποίο το κατασκευάζουν μόνο οι ΗΠΑ και η Κίνα, κοστίζει στην λιανική 500-800 ευρώ η μονάδα!
Αντίστοιχα πληρώνει το ελληνικό δημόσιο το ποσό των 7 εκατ. ευρώ για την προμήθεια αρβυλών (ο φάκελος βρίσκεται στο γραφείο του υπουργού Ευάγγελου Βενιζέλου προς υπογραφή) στη τιμή των 45 περίπου ευρώ το ζευγάρι (και μάλιστα εισαγωγής χωρίς ούτε ένα "ελληνικό" ευρώ) όταν αυτά μπορούν να προμηθευτούν με μία ταχύρρυθμη διαδικασία μέσω αντισταθμιστικών και σε τιμή πολύ καλύτερη από αυτή που την δίνουν οι προμηθευτές.
Επίσης υπάρχουν δεκάδες άλλα προγράμματα τα οποία μπορούν άμεσα να υλοποιηθούν όπως η προμήθεια διοπτρών νυκτός για τα αντιαρματικά συστήματα Fagot, τα οποία μένουν χρόνια τώρα χωρίς την βασική δυνατότητα να επιχειρούν νύχτα ή τηλεποικοινωνίες πεδίου μάχης που είναι αρκετά παραμελημένες ή πρόγραμμα αναβάθμισης οχημάτων (7.500 φορτηγά Marathon της ΕΛΒΟ, εκτός του ότι ρυπαίνουν αισχρά το περιβάλλον και είναι απόλυτα ανθυγιεινά για το προσωπικό που τα χρησιμοποιεί, ουσιαστικά έχουν «παραδώσει πνεύμα» εδώ και πολύ καιρό).
Βέβαια, επαναλαμβάνουμε ότι η ιδέα και οι προθέσεις είναι άριστες, αλλά απαιτούνται και κάποια άλλα στοιχεία: Συνεχή επίδειξη της πολιτικής βούλησης με στενή παρακολούθηση του θέματος από την πλευρά της πολιτικής ηγεσία για να μην «βαλτώσει» (υπάρχουν πολλοί ενδιαφερόμενοι να γίνει κάτι τέτοιο και πάνω απ’όλα οι οφειλέτες των αντισταθμιστικών), ταχύτητα στην λήψη των αποφάσεων, αποτελεσματικός συντονισμός των Επιτελείων με την ΓΔΑΕΕ, προσωπικό στην ΓΔΑΕΕ και εμπνευσμένη ηγεσία στην τελευταία. Είναι μια καλή ευκαιρία μέσα στην κρίση να κλείσουν επιχειρησιακά κενά δεκαετιών και το κυριότερο, χωρίς επιπλέον κόστος. Ας μην την χάσουμε (και αυτή...).
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr